ΣΤΙΧΟΙ 252 – 552
ΔΟΜΗ:
1Η ΕΝΟΤΗΤΑ: στ.252-289: Η
κατασκευή της σχεδίας.
2Η ΕΝΟΤΗΤΑ: στ.290-310: Η
αναχώρηση – Η άνετη πλεύση της σχεδίας και το πλησίασμα στη Σχερία.
3Η ΕΝΟΤΗΤΑ: στ. 311-420: Η
συνάντηση με τον Ποσειδώνα – Η τρικυμία – Η εμφάνιση της Λευκοθέης – Η διάλυση
της σχεδίας.
4Η ΕΝΟΤΗΤΑ: στ.421-550: Η
επέμβαση της Αθηνάς – Η σωτηρία και η έξοδος στη στεριά.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΙ:
-
ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ: Εκδικητικός, δυνατός, κοσμοσείστης.
-
ΛΕΥΚΟΘΕΗ: αντικαταστάτρια της Αθηνάς,
εμψυχώτρια του Οδυσσέα, από μηχανής θεός.
-
ΑΘΗΝΑ: Σέβεται και φοβάται τον Ποσειδώνα,
επιφυλακτική, έμπρακτη επέμβασή της, βοηθός του Οδυσσέα.
ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ:
1)
Έτσι λοιπόν και τόσοι οι θεοί άλλαξαν γνώμη,
όσο εγώ βρισκόμουν στους Αιθίοπες (στίχοι 315-316)
2)
Όμως κι εγώ το λέω: θα χορτάσει για καλά τη
μαύρη μοίρα του (στίχος 320)
3)
Ποιος αθάνατος πάλι μου πλέκει δόλο (στίχος
393)
4)
Με μύρια πάθη περιπλανήσου στα πελάγη
(στίχος 415)
ΕΝΑΝΘΡΩΠΙΣΗ – ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΘΕΩΝ
-
Επιφάνεια της Λευκοθέης.
ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ:
1)
Η χαρά του Οδυσσέα για την αναχώρησή του –
ο βουβός πόνος της Καλυψώς.
2)
Η αρνητική επέμβαση του Ποσειδώνα – οι
θετικές επεμβάσεις της Λευκοθέης και της Αθηνάς.
ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ «ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΟΥ»:
-
Πρόκειται για ένα εύρημα που διασώζει τα
σχέδια του δημιουργού όταν αυτά κινδυνεύουν να ματαιωθούν. Η «μηχανή» ήταν ένας
γερανός που βοηθούσε τους ηθοποιούς να ανυψώνονται αρκετά μέτρα πάνω από τη
σκηνή.
-
Η Λευκοθέη λειτουργεί ως από μηχανής θεός,
αφού η Αθηνά δεν μπορεί να εμφανιστεί λόγω Ποσειδώνα, και σώζει τον Οδυσσέα.
ΣΥΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ:
1)
Στίχοι 258-289: Σε 32 στίχους ο ποιητής
αφηγείται γεγονότα που συνέβησαν μέσα σε 4 ημέρες.
2)
Στίχοι 300-307: Σε 8 μόλις στίχους ο Όμηρος
καλύπτει ένα διάστημα 17 ημερών.
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ
-
Στίχοι 329-345
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΝΟΣ ΦΥΣΙΚΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ:
1)
Σημάδια που προμηνύουν την τρικυμία
2)
Ξέσπασμα της τρικυμίας
3)
Κορύφωση της τρικυμίας
4)
Εξαφάνιση της τρικυμίας
ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΕΙΣ:
1)
Στίχοι 355-356: η εξαγωγή του αλμυρού νερού
από το στόμα του Οδυσσέα παρομοιάζεται με το κελάρυσμα ενός χειμάρρου
2)
Στίχοι 362-364: οι άνεμοι που
πηγαινοφέρνουν εδώ κι εκεί τη σχεδία παρομοιάζονται με το χειμερινό βοριά που
σαρώνει στον κάμπο τα αγκάθια
3)
Στίχοι 405-406: το σκόρπισμα των μαδεριών
της σχεδίας παρομοιάζεται με το σκόρπισμα των ξερών άχυρων της θημωνιάς από τον
άνεμο
4)
Στίχοι 435-441: η αγαλλίαση του Οδυσσέα στη
θέα της δασωμένης στεριάς παρομοιάζεται με την αγαλλίαση που νιώθουν τα παιδιά
στη θέα του πατέρα τους που αναρρώνει από βαριά ασθένεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου