Σχεδιαγράμματα στην Ευριπίδη Ελένη για την Γ' Γυμνασίου

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

1^Η ΣΚΗΝΗ: ΣΤΙΧΟΙ 1 – 82

ΕΝΟΤΗΤΕΣ – ΠΛΑΓΙΟΤΙΤΛΟΙ:

1)   Στίχοι 1-18: Ο τόπος της δράσης και τα πρόσωπα.

2)   Στίχοι 18-25: Η ταυτότητα της ηρωίδας.

3)   Στίχοι 26-59: Η Ελένη και τα βάσανά της στο παρελθόν.

4)   Στίχοι 60-82: Τα βάσανα της Ελένης στο παρόν.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ:

-          ΕΛΕΝΗ: Σοφή, που έχει επίγνωση των γεγονότων, λογική, αντιμετωπίζει τη βούληση των θεών με σκεπτικισμό, υποταγμένη σε μια μοίρα που άλλοι έχουν ορίσει και η ίδια δεν είναι σε θέση να αντιδράσει, ευσεβής, παρά το ότι δε δείχνει να εκτιμά τους θεούς και τις επιλογές τους.

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ:

1)   Στίχοι 32-33: « αν όμορφο λογιέται ό,τι σου φέρνει/ τη δυστυχία».

2)   Στίχος 42: «θαρρεί πως μ’ έχει – κούφια ιδέα».

3)   Στίχοι 50-52: «Εγώ βραβείο / παλικαριάς στους Έλληνες και Τρώες/ ποτέ δεν ήμουν, ήταν τ’ όνομά μου».

4)   Στίχοι 64-65: «κι ενώ τόσα πάθη/ τράβηξα, από παντού ακούω κατάρες».

ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ

1)   Στίχοι 1-3: «Ο Νείλος… τους κάμπους».

2)   Στίχοι 47-48: «να ξαλαφρώσει η μάνα γη… ανθρώπων».

3)   Στίχος 53: «πτυχές… του αιθέρα».

4)   Στίχος 74: «έβλεπε τον ήλιο».

5)   Στίχος 76: «στη σκοτεινιά της γης».

ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΗ:

-          Στίχος 20: «μια φήμη… λέει».

ΠΡΩΘΥΣΤΕΡΟ:

-          Στίχος 16: «μελλούμενα και τωρινά».

2^Η ΣΚΗΝΗ: ΣΤΙΧΟΙ 83-191

ΕΝΟΤΗΤΕΣ – ΠΛΑΓΙΟΤΙΤΛΟΙ:

1)   Στίχοι 83-119: Η ταυτότητα του Τεύκρου.

2)   Στίχοι 120-166: Οι πληροφορίες του Τεύκρου στην Ελένη.

3)   Στίχοι 166-191: Ο σκοπός του ταξιδιού του Τεύκρου.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ:

-          ΕΛΕΝΗ: Βρίσκεται σε τραγική θέση, ψύχραιμη, αξιοπρεπής.

-          ΤΕΥΚΡΟΣ: Τραγικό πρόσωπο, αφελής, ευγενικός, σέβεται τους κανόνες της φιλοξενίας, ευσεβής, απλός.

ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΗ:

-          Στίχος 142: «ως βλέπω εσένα».

ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ:

1)   Στίχος131: «την έχουν κάνει στάχτη».

2)   Στίχος 140: «την έσυρε… απ’ την κόμη».

3)   Στίχος 146: «ο νους τη βλέπει».

ΕΙΡΩΝΕΙΑ:

-          Στίχος 96: «για να γευτείς αυτή τη χάρη».

ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ:

1)   Στίχος 101: «η οργή με συνεπήρε».

2)   Στίχοι 102-103: «η Ελλάδα/ βαθιά μισεί».

3)   Στίχος 152: «τους χώρισε τρανή φουρτούνα».

4)   Στίχος 119: «Μανία τον ηύρε».                      

ΟΜΟΙΟΤΕΛΕΥΤΟ:

1)   Στίχοι 91-92: «να’ χεις… μοιάζεις».

2)   Στίχοι 154-155: «σκόρπισαν… διαβαίναν».

3)   Στίχοι 175-177: «κατοικώντας… τιμώντας».

ΠΑΡΟΔΟΣ: ΣΤΙΧΟΙ 192 – 436

ΕΝΟΤΗΤΕΣ – ΠΛΑΓΙΟΤΙΤΛΟΙ:

1)   Στίχοι 192-195 (Προωδός) και 196-288 (Κομμός):

Α’ στροφή: Η επίκληση της Ελένης στις Σειρήνες και την Περσεφόνη.

Α’ αντιστροφή: Η είσοδος των γυναικών του Χορού.

Β’ στροφή: Οι συμφορές της Ελένης.

Β’ αντιστροφή: Η ανταπόκριση του Χορού.

2)   Στίχοι 289-371 (Διαλογική σκηνή) και 372-436 (Αμοιβαίο):

1^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.289-331: Το παρελθόν της Ελένης και η απόγνωσή της για το μέλλον.

2^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.332-404: Η απόφαση της ηρωίδας να φύγει από τη ζωή και η επιτυχής παρέμβαση  του Χορού που τη συμβουλεύει να απευθυνθεί στη μάντισσα Θεονόη.

3^η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.405-436: Ο θρήνος της Ελένης για τους νεκρούς και για την ολέθρια ομορφιά της.

ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΗ:

-          Στίχος 217: «σα βογγητό και μοιρολόι».

-          Στίχος 298: «σαν εικόνα».

 

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ:

-          Στίχος 208: «πικρό πικρό τραγούδισμα».

ΕΙΡΩΝΙΑ:

-          Στίχος 408: «τα δώρα που μου χάρισεν η Κύπρη».

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ:

1)   Στίχοι 303-304: «καλό… κακό».

2)   Στίχος 312: «λεύτερη… σκλάβα».

3)   Στίχος 349: «αλήθειες… ψέμα».

4)   Στίχος 363: «να χαίρεσαι ή να κλαις».

Α’ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

1^Η ΣΚΗΝΗ: ΣΤΙΧΟΙ 437 – 494

ΕΝΟΤΗΤΕΣ – ΠΛΑΓΙΟΤΙΤΛΟΙ:

1^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.437-464: Η αυτοπαρουσίαση του Μενέλαου και το παρελθόν του.

2^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.464-494: Η παρούσα κατάσταση του Μενέλαου.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ:

-          ΜΕΝΕΛΑΟΣ: Απελπισμένος, έχει ηγετικές ικανότητες, δυστυχισμένος, γενναίος, προστατευτικός με τη γυναίκα του και τους συντρόφους του.

ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ:

1)   Στίχος 477: «τυραννά… η ανάγκη».

2)   Στίχος 481: «η θάλασσα κατάπιε».

ΠΑΡΗΧΗΣΗ:

-          Στίχος 458: «τη χάρη… χαρίζουν».

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ:

-          Στίχος 450: «πολλοί, πολλοί».

ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ:

1)   Στίχοι 454-455: «περιπλανιέμαι… κύμα».

2)   Στίχος 465: «ναυαγός ο μαύρος».

3)   Στίχος 475: «πικρότερη τη δυστυχία».

4)   Στίχος 477: «τυραννά… η ανάγκη».

5)   Στίχος 481: «η θάλασσα κατάπιε».

ΥΠΕΡΒΑΤΟ:

1)   Στίχοι 448-449: «μ’ ακολούθησαν… οι λεβέντες».

2)   Στίχοι 454-455: «εγώ… ο δόλιος».

3)   Στίχος 458: «τη χάρη… δεν μου χαρίζουν».

4)   Στίχοι 491-492: «δεν έχεις… βοήθεια».

2^Η ΣΚΗΝΗ: ΣΤΙΧΟΙ 495 – 541

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ:

-          ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ: Απότομη, προσβλητική προς το Μενέλαο, δε διστάζει να χειρονομήσει, δείχνει επιφανειακό ενδιαφέρον για τα πάθη του Μενέλαου, αφελής.

-          ΜΕΝΕΛΑΟΣ: Διπλωμάτης, επίμονος, ευσυγκίνητος, λογικός.

ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ:

1) Στίχος 500: «μαλάκωσε λιγάκι».

2) Στίχος 520: «λαμπρά νερά».

3) Στίχος 541: «λόγια πικρά».

ΕΙΡΩΝΕΙΑ:

-          Στίχοι 538-539: «το θάνατο… δώρο της φιλοξενίας».

ΥΠΕΡΒΑΤΟ:

1) Στίχος 501: «να εμποδίζω… τους Έλληνες».

2) Στίχος 504: «Εσύ… μ’ ακούσεις».

3) Στίχος 507: «τους ναυαγούς… πειράζει».

4) Στίχοι 539-540: «Έχω/ στους Έλληνες αγάπη».

3^Η ΣΚΗΝΗ: ΣΤΙΧΟΙ 542 – 575

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ:

-          ΜΕΝΕΛΑΟΣ: Λογικός, βρίσκεται σε σύγχυση, συμπαθής στους θεατές, επίμονος.

ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ:

1)   Στίχος 561: «σκληρή καρδιά».

2)   Στίχος 563: «ξακουσμένη φωτιά».

ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΗ:

-          Στίχος 573: «το θέλ’ η ανάγκη».

 

ΥΠΕΡΒΑΤΟ:

1)   Στίχοι 542-543: «πιο μεγάλες συμφορές».

2)   Στίχος 548: «Του Δία θυγατέρα».

3)   Στίχοι 549-550: «κανένας που τον κράζουν Δία».

4)   Στίχος 553: Τυνδάρεω φωνάζουν».

5)   Στίχος 554: Δεύτερη Λακεδαίμονα».

6)   Στίχος 574: «σοφός λόγος».

ΕΠΙΠΑΡΟΔΟΣ – Β’ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

1^Η ΣΚΗΝΗ: ΣΤΙΧΟΙ 588 – 658

ΕΝΟΤΗΤΕΣ:

1)   Στίχοι 588-601: Η Ελένη επιστρέφει μαζί με το Χορό και αναφέρεται στη μαντεία της Θεονόης.

2)   Στίχοι 602-625: Η εμφάνιση του Μενέλαου.

3)   Στίχοι 626-658: Ο αναγνωρισμός Ελένης- Μενέλαου.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ:

-          ΧΟΡΟΣ: Αναγγέλει τις ευχάριστες ειδήσεις που πήρε από τη Θεονόη η Ελένη σχετικά με το Μενέλαο, αναφέρει πρώτα τι δεν έχει συμβεί, δηλ. ότι ο Μενέλαος δεν πέθανε.

-          ΕΛΕΝΗ: Χαρούμενη, πρόσωπο τραγικό, πιστή και αφοσιωμένη στο Μενέλαο, όταν ο Μενέλαος δεν την πιστεύει νιώθει και πάλι δυστυχισμένη.

-          ΜΕΝΕΛΑΟΣ: Δύσπιστος, πιστός στη σύζυγό του.

ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΗ:

-          Στίχος 604: «Σα γρήγορο πουλάρι ή σα Μαινάδα».

ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ:

1)   Στίχος 616: «η φορεσιά… σε δείχνει».

2)   Στίχος 646: «ο αιθέρας… έχει πλάσσει».

ΥΠΕΡΒΑΤΟ:

1)   Στίχοι 602-603: «ο ανόσιος γιος».

2)   Στίχος 636: «εμένα έχεις».

3)   Στίχος 651-652: «με περίσσιους πόνους».

4)   Στίχος 655: «η Τροία πιστεύω».

ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ:

1)   Στίχος 577: «ξάστερα το είπε».

2)   Στίχοι 578-579: «δεν επήγε… Άδη».

3)   Στίχος 580: «τον σκέπασε ο τάφος».

4)   Στίχος 581: «στο πέλαο παραδέρνει».

5)   Στίχος 591: «βλέπει τον ήλιο».

6)   Στίχος 597: «καθάρια να ρωτήσω».

7)   Στίχος 605: «όψη αγριεμένη».

8)   Στίχος 607-608: ορμάς… σκαλιά».

9)   Στίχος 637: «σάλεψεν ο νους μου».

10)Στίχος 643: «εδώ χαλάει».

11)Στίχος 651: «με περίσσιους πόνους».

2^Η ΣΚΗΝΗ: ΣΤΙΧΟΙ 659 – 840

ΕΝΟΤΗΤΕΣ – ΠΛΑΓΙΟΤΙΤΛΟΙ:

1^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.659-686: Η είσοδος του Αγγελιαφόρου και η ανακοίνωση για την ανάληψη του ειδώλου της Ελένης.

2^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.687-730: Ο Μενέλαος πείθεται ότι η Ελένη που έχει μπροστά του είναι η γυναίκα του.

3^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.731-774: Η Ελένη αφηγείται όσα έχουν συμβεί.

4^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.775-840: Ο Αγγελιαφόρος εκφράζει τη γνώμη του για τους θεούς, την αθωότητα της Ελένης και την ψευτιά που χαρακτηρίζει τη μαντική.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ:

-          ΕΛΕΝΗ: Χαρούμενη, δικαιωμένη, αφοσιωμένη στο σύζυγό της, νιώθει ασφάλεια και σιγουριά.

-          ΜΕΝΕΛΑΟΣ: Αρχικά βρίσκεται σε σύγχυση, έπειτα νιώθει χαρούμενος που έχει κοντά του τη γυναίκα του, καταριέται τον Πάρη.

-          ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ: Απλός, λαϊκός, αυθόρμητος, αγενής, πιστός και αφοσιωμένος στον αφέντη του, λογικός.

-          ΧΟΡΟΣ: Χαρακτηρίζεται από ευαισθησία.

ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ:

-          Στίχος 688-689: «λαμπρή μέρα… σ’ έχει φέρει».

ΥΠΕΡΒΑΤΟ:

1)   Στίχος 664: «κάτι σπουδαίο… θα ‘χεις».

2)   Στίχοι 719-720: «πέρασαν τόσα… γυρίσματα».

3)   Στίχος 729: «Στης συμφοράς… την αρχή».

4)   Στίχοι 731-732: «όσα μας δίνουν… οι θεοί».

5)   Στίχος 735: «τις περασμένες να σου λένε δυστυχίες».

6)   Στίχος 738: «σε ντροπιασμένο πλάγιασα κρεβάτι».    

3^Η ΣΚΗΝΗ: ΣΤΙΧΟΙ 841-941

ΕΝΟΤΗΤΕΣ – ΠΛΑΓΙΟΤΙΤΛΟΙ:

1^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.841-884: Τα παλιά πάθη του Μενέλαου και ο νέος κίνδυνος.

2^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.885-941: Το πρόβλημα της σωτηρίας και η πρόταση της Ελένης.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ:

-          ΕΛΕΝΗ: Λυπημένη για τα πάθη του Μενέλαου, τρυφερή σύζυγος, λογική, πρόθυμη να ταπεινωθεί και να ριψοκινδυνεύσει.

-          ΜΕΝΕΛΑΟΣ: Δύσπιστος ως προς τη συζυγική αφοσίωση της γυναίκας του, γενναίος, με αρετές και αυταπάρνηση.

ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΕΙΣ:

1)   Στίχος 873: «σα να ‘μουνα φτωχός».

2)   Στίχος 884: «Σαν το ναό θεού».

ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ:

1)   Στίχος 853: «βασάνιζε κι η θλίψη».

2)   Στίχος 871: «τα λόγια εννοούσαν».

ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΕΡΩΤΗΣΗ:

-          Στίχοι 934-935: «δεν έχω/ το θάρρος να πεθάνω».

ΥΠΕΡΒΑΤΟ:

1)   Στίχος 878: «Ανέγγιχτη… τιμή μου».

2)   Στίχος 892: «Το βασιλιά… δε θα τον σφάξεις».

ΠΑΡΗΧΗΣΗ:

1)   Στίχος 918: «όρκο ορκίστηκα».

2)   Στίχος 946: «φύγε… φύγεις».

4^Η ΣΚΗΝΗ: ΣΤΙΧΟΙ 942 – 1139

ΕΝΟΤΗΤΕΣ – ΠΛΑΓΙΟΤΙΤΛΟΙ:

1^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.942-986: Η εμφάνιση της Θεονόης.

2^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.987-1045: Η ικεσία της Ελένης.

3^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.1046-1100: Η ικεσία του Μενέλαου.

4^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.1101-1139: Η απόφαση της Θεονόης.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ:

-          ΕΛΕΝΗ: Ταραγμένη, λογική, ανήσυχη για τον σύζυγό της, τραγικό πρόσωπο.

-          ΜΕΝΕΛΑΟΣ: Αποφασιστικός, γενναίος και διατηρεί το ήθος του ομηρικού ήρωα.

-          ΘΕΟΝΟΗ: Ευσεβής, έντιμη, λογική, δίκαιη, ευαίσθητη, πονόψυχη.

ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ:

1)   Στίχος 953: «μες τον αιθέρα ανέμιζε το θειάφι».

2)   Στίχος 954: «τ’ ουρανού πνοές».

3)   Στίχος 979: «Η τύχη σου όμως κρέμεται».

4)   Στίχος 1020: «Με δέρνουν δυστυχίες».

5)   Στίχοι 1022-1023: «βουίζει ολόκερ’ η Ελλάδα».

6)   Στίχος 1060: «όσα κεντήσουν την καρδιά σου».

7)   Στίχος 1114: «πικρά παράπονα».

ΥΠΕΡΒΑΤΟ:

1)   Στίχος 956: «ανόσιο αν τον μόλυνε ποδάρι».

2)   Στίχος 978: «της ομορφιάς επήρε το βραβείο».

3)   Στίχος 1033: «την ξενιτιά μου εδώ τη μαύρη».

5^Η ΣΚΗΝΗ: ΣΤΙΧΟΙ 1140 – 1219

ΕΝΟΤΗΤΕΣ – ΠΛΑΓΙΟΤΙΤΛΟΙ:

1^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.1140-1201: Το σχέδιο σωτηρίας.

2^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.1202-1219: Η προσευχή της Ελένης.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ:

-          ΕΛΕΝΗ: Έξυπνη, τολμηρή, λογική, επινοητική, ευφυής, ευσεβής.

-          ΜΕΝΕΛΑΟΣ: Παράτολμος, ριψοκίνδυνος, επιπόλαιος.

ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΗ:

-          Στίχος 1165: «Σαν πεθαμένο… ζητήσω».

ΥΠΕΡΒΑΤΑ:

1)   Στίχος 1152: «με  το σπαθί τον άρχοντα σκοτώσω».

2)   Στίχοι 1167-1168: «πώς χωρίς καράβι… θα σωθούμε;»

3)   Στίχοι 1207-1208: «που έχεις πάρει με το δικό μου γάμο το βραβείο».

Α’ ΣΤΑΣΙΜΟ: ΣΤΙΧΟΙ 1220 – 1285

ΕΝΟΤΗΤΕΣ – ΠΛΑΓΙΟΤΙΤΛΟΙ:

Α’ ΣΤΡΟΦΗ: Η επίκληση στο αηδόνι και οι συμφορές των Τρώων.

Α’ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ: Ο θρήνος για τους νικητές.

Β’ ΣΤΡΟΦΗ: Οι σκοτεινοί θεοί.

Β’ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ: Ο παραλογισμός του πολέμου.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ:

-          ΧΟΡΟΣ: Χαρακτηρίζεται από φιλευσπλαχνία και ευαισθησία, αμερόληπτος, ο λόγος του αποκτά διαχρονική αξία.

ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΕΙΣ:

1)   Στίχοι 1263-1264: «σαν άσπρος κύκνος… της Λήδας».

2)   Στίχοι 1282-1283: «Τα κάστρα τους… σαν κεραυνός του Δία».

ΕΙΡΩΝΕΙΑ:

-          Στίχοι 1251-1252: «του πολέμου/ βραβείο».

ΑΣΥΝΔΕΤΟ:

-          Στίχος 1266: «άδικη, άθεη, άπιστη, προδότρα».

ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ:

1)   Στίχοι 1222-1223: «γλυκοκέλαδο πουλί… λυπητερή λαλιά».

2)   Στίχοι 1259-1261: «Οι γνώμες… αλόγιαστα».

ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ:

1)   Στίχος 1229: « γι’ αυτούς που θέρισε κοντάρι ελληνικό»

2)   Στίχος 1232: «του χαμού ο γαμπρός».

3)   Στίχος 1235: «γάμο συφοριασμένο».

4)   Στίχος 1248: «Άνεμοι θυμωμένοι».

5)   Στίχος 1259-1261: «οι γνώμες να πηδούν/ και πάλι στο ενάντιο… αλόγιαστα».

6)   Στίχος 1285: «που αβάσταχτους σηκώσαν θρήνους».

Γ΄ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ: ΣΤΙΧΟΙ 1286 – 1424

ΕΝΟΤΗΤΕΣ – ΠΛΑΓΙΟΤΙΤΛΟΙ:

1^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.1286-1306: Η είσοδος του Θεοκλύμενου και ο φόβος για πιθανή αρπαγή της Ελένης.

2^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.1305-1353: Το πένθος της Ελένης.

3^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.1354-1369: Το αίτημα της Ελένης.

4^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.1370-1397: Οι οδηγίες του Μενέλαου.

5^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.1398-1424: Η ολοκλήρωση της απάτης.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ:

-          ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ: Τραγική φυσιογνωμία, καχύποπτος, σκληρός, επιπόλαιος, αφελής.

-          ΕΛΕΝΗ: Ξέρει να υποκρίνεται, να χρησιμοποιεί το ψέμα και την εξαπάτηση, εύστροφη, πανούργα.

-          ΜΕΝΕΛΑΟΣ: Καταφέρνει να εμπνεύσει εμπιστοσύνη, χωρίς να έχει άγχος για την έκβαση του σχεδίου.

ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΗ:

-          Στίχος 1286: «Σε χαιρετάω μνήμα του πατέρα».

ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ:

1)   Στ.1308-1309: «τρέχουν/τα δάκρυα».

2)   Στίχος 1323: «Αυτός… στον τάφο».

3)   Στίχος 1329: «τα κύματα τον πήραν».

4)   Στίχος 1343: «αχ! Μαύρες συμφορές μου».

ΥΠΕΡΒΟΛΗ:

-          Στίχοι 1313-1314: «Αφέντη… όλα πάνε».            

Β’ ΣΤΑΣΙΜΟ: ΣΤΙΧΟΙ 1425 – 1499:

ΕΝΟΤΗΤΕΣ – ΠΛΑΓΙΟΤΙΤΛΟΙ:

1)   Α’ ΣΤΡΟΦΗ: Η περιπλάνηση της Δήμητρας σε αναζήτηση της Περσεφόνης.

Α’ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ: Οι ολέθριες συνέπειες της θλίψης της θεάς.

Β’ ΣΤΡΟΦΗ: Η παρηγοριά της Δήμητρας.

2)   Β’ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ: Η ενοχή(;) της Ελένης και ο ρόλος των λατρευτικών τελετών.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ:

-          ΧΟΡΟΣ: Δείχνει ευσέβεια, φιλική σχέση με την Ελένη.

ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΗ:

-          Στίχοι 1438-1441: «Μαζί της… σαν άνεμος… λόγχη».

ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΗ:

-          Στίχοι 1488-1490: «Δύναμη τρανή… ελαφοτόμαρα».

ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ:

1)   Στίχος 1426: «χύθηκε στα βουνά».

2)   Στίχος 1433: «τα κρόταλα βροντολαλούσαν».

3)   Στίχοι 1451-1452: «απλώθη… η θλίψη της¨.

Δ’ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ: ΣΤΙΧΟΙ 1500 – 1592

ΕΝΟΤΗΤΕΣ – ΠΛΑΓΙΟΤΙΤΛΟΙ:

1^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.1500-1523: Τα νέα από το παλάτι.

2^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.1524-1565: Η παρέμβαση του Θεοκλύμενου και οι αντιδράσεις της Ελένης.

3^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.1566-1580: Οι οδηγίες του Θεοκλύμενου.

4^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.1581-1591: Η προσευχή του Μενελάου.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ:

-          ΕΛΕΝΗ: Δυναμική, αποφασιστική, λογική, έξυπνη, πονηρή, ψύχραιμη.

-          ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ: Δύσπιστος, κυριεύεται από το πάθος του για την Ελένη.

-          ΜΕΝΕΛΑΟΣ: Δείχνει ευσέβεια και πίστη στους θεούς.

ΕΙΡΩΝΕΙΑ:

-          Στίχοι 1532-1533: «από τη θλίψη/ για τις χαρές του Μενέλαου».

ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ:

1)   Στίχοι 1545-1546: «Η μοίρα… ως τώρα».

2)   Στίχος 1591: «κυκλώνει το κακό».

ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ:

1) Στίχος 1534: «πικρά… αναστενάζεις».

2) Στίχος 1556: «την όψη… μη χαλάσουν».

3) Στίχος 1558: «κι οι νεκροί ένας ίσκιος».

4) Στίχος 1577: «ν’ αντιβουίξει».

5) Στίχοι 1588-1589: «χαρές… εγεύτηκα».

6)  Στίχος 1599: «να με κυκλώνει το κακό».

Γ’ ΣΤΑΣΙΜΟ: ΣΤΙΧΟΙ 1593-1652

ΕΝΟΤΗΤΕΣ:

1)   Α’ ΣΤΡΟΦΗ: Το καράβι της επιστροφής.

Α’ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ: Ο νόστος της Ελένης.

2)   Β’ ΣΤΡΟΦΗ: Οι επιθυμίες του Χορού.

3)   Β’ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ: Η επίκληση στους Διόσκουρους.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ:

-          ΧΟΡΟΣ: Χαρακτηρίζονται από ανιδιοτέλεια, αισιοδοξία, ανθρωπισμό, νοσταλγούν να επιστρέψουν στην Ελλάδα, αποτελούν παράδειγμα υποδειγματικής φιλίας.

ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΗ:

-          Στίχοι 1621-1622: «Να μπορούσα… σαν τα λιβυικά πουλιά».

ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ:

1)   Στίχος 1596: «τους χορούς των δελφινιών».

2)   Στίχος 1630: «σύντροφοι του σύννεφου».

3)   Στίχοι 1638-1639: «τα αλόγατα… κυβερνώντας».

ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ:

1)   Στίχος 1595: «τα κουπιά σου, είναι χαρά για σένα».

2)   Στίχος 1596: «τους χορούς να διαφεντεύεις».

3)   Στίχος 1598: «και το πέλαγο ησυχάζει».

4)   Στίχοι 1624-1625: «τον πρωτολάτη/ πρόθυμα υπακούοντας».

5)   Στίχος 1630: «σύντροφοί του σύννεφου».

6)   Στίχος 1634: «το μαντάτο ετούτο διαλαλήστε».

ΕΞΟΔΟΣ: ΣΤΙΧΟΙ 1653 – 1778

ΕΝΟΤΗΤΕΣ – ΠΛΑΓΙΟΤΙΤΛΟΙ:

1^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.1653-1667: Η ανακοίνωση της απόδρασης.

2^Η ΕΝΟΤΗΤΑ: Στ.1668-1778: Η περιγραφή της απόδρασης και η σωτηρία του Αγγελιαφόρου.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ:

-          ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ: Πιστός και αφοσιωμένος στο βασιλιά, εξαπατημένος, οργισμένος, αγανακτισμένος.

-          ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ: Ειρωνικός, δύσπιστος, του λείπει η εγρήγορση και η ικανότητα άμεσης αντίδρασης μπροστά στις δύσκολες καταστάσεις.

-          ΧΟΡΟΣ: Αγανακτισμένος, φοβάται για τη ζωή του αλλά δεν καταδικάζει την Ελένη.

ΥΠΕΡΒΟΛΗ:

-          Στίχος 1658: «έβγαλε φτερούγες».

ΑΝΑΚΟΛΟΥΘΟ:

1)   Στίχοι 1676-1679: «κατάρτι ο ένας… συναρμόζουν».

2)   Στίχοι 1741-1742: «πρόσταξε… στη στεριά».

ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ:

1) Στίχος 1658: «έβγαλε φτερούγες».

2) Στίχος 1684: «γεμάτοι λέρα».

3) Στίχοι 1694-1695: «Υποψίες μας έζωσαν».

4) Στίχος 1703-1704: «κοιτώντας μ’ άγριο βλέμμα».

5) Στίχοι 1723-1724: «οι φωνές μας γέμισαν το ακρογιάλι».

6)Στίχος 1754: «το πλοίο γέμισε αίμα».

7)Στίχοι 1754-1755: «Η Ελένη τους κέντριζε απ’ την πρύμνα».

Εκδότης
ΚΑΒΒΑΔΙΑ ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ για το cleverclass.gr